Majówka

Wielkimi krokami zbliża się majówka 😀

Zapewne wielu z Was wybierze się na spacer lub wędrówkę po lesie. Zachęcamy Was więc do robienia zdjęć albo narysowania napotkanych zwierząt i roślin. Skany prac lub zdjęcia możecie wysyłać do poniedziałku (4 maja) na naszą skrzynkę e-mail swietlica.czarkow@gmail.com . Nadesłane materiały opublikujemy na naszym blogu.*

Pamiętajcie o tym, żeby zawsze dbać o swoje bezpieczeństwo i o środowisko naturalne. Poniższy kodeks przypomni Wam główne zasady, których w lesie przestrzegać trzeba! Życzymy Wam udanej, słonecznej i bezpiecznej majówki 🌲🌳🌲
M. Kapica

BEZPIECZEŃSTWO W LESIE

1. Sprawdź prognozę pogody przed wyjściem i ubierz się odpowiednio. Do wyjścia w teren najlepiej sprawdzą się sportowe buty za kostkę. Nie idź do lasu jeżeli spodziewane są wichury lub burze.
2. Czytaj tablice informacyjne umiejscowione przed wejściem do lasu i stosuj się do informacji w nich zawartych.
3. Trzymaj się głównych szlaków i ścieżek - nikt nie chce się zgubić w lesie. Pamiętaj, że dobrze jest ze sobą zabrać naładowany telefon komórkowy, który w razie potrzeby ułatwi wezwanie pomocy.
4. Pamiętaj, że las jest domem dla wielu zwierząt, dlatego zawsze zachowuj się cicho. Jeśli spotkasz zwierzę, nie przeszkadzaj mu i postaraj się niepostrzeżenie wycofać. Zwierzęta nie przejawiają wobec nas agresji, wyjątek stanowi matka chroniąca potomstwo. Jeśli spotkasz samotne młode (np. wiewiórkę lub sarnę) nigdy go nie głaszcz, ani nie zabieraj z lasu. Niektóre gatunki zwierząt ukrywają swoje młode, ale zawsze po nie wracają, ale jeżeli wyczują zapach człowieka - mogą je porzucić. 
5. W lesie nie pozostawiamy po sobie żadnych śmieci! Pamiętaj, że śmieci niszczą przyrodę, zagrażają bezpieczeństwu zwierząt, a niektóre (np. butelki szklane) mogą wywołać pożar.
6. Nie rozpalaj ognisk i nie niszcz przyrody: nie łam gałęzi drzew, nie zrywaj i nie depcz kwiatów. 
   

   

   Niektóre gatunki należą do grupy roślin chronionych. W naszej gminie możemy znaleźć na przykład kwitnącą obecnie Cieszyniankę Wiosenną (na zdjęciu), która podlega ścisłej ochronie. Jeżeli uda Ci się zaobserwować ten rzadki okaz, możesz go sfotografować lub narysować i wysłać na nasz adres e-mail - zostanie później opublikowany w galerii.

    
7. Jeśli zabierasz ze sobą psa - pamiętaj żeby przez cały czas był na smyczy.
8. Uważaj na kleszcze! Omijaj gęste zarośla i zakładaj do lasu ubrania zasłaniające skórę (koszulki z długim rękawem, spodnie, czapkę z daszkiem). Po powrocie sprawdź, czy nie masz na sobie kleszcza.

Źródło:https://pssejedrzejow.pis.gov.pl/?news=164 

9. W lasach można spotkać miejsca historyczne, gdzie kiedyś toczono bitwy lub składowano amunicję. Jeżeli znajdziesz resztki po nabojach lub pociskach pod żadnym pozorem ich nie dotykaj, mogą okazać się niewybuchami i stanowić realne zagrożenie dla zdrowia i życia!

*Nadesłanie zdjęcia lub skanu pracy plastycznej jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na publikację na naszym blogu

Źródła:
https://www.wlin.pl/las/lesnictwo/zachowanie-sie-w-lesie/bezpieczenstwo-w-lesie/
http://www.e-ogrodek.pl/a/cieszynianka-wiosenna-duma-cieszyna-i-ozdoba-ogrodu-19148.html
http://www.cyraneczka.edu.pl/content/bezpiecze%C5%84stwo-w-lesie
https://pssejedrzejow.pis.gov.pl/?news=164

Pamiętaj o narodowych świętach majowych

Polska to moja Ojczyzna

Czy wiesz jaki to znak:
w czerwonym polu biały ptak?

2 maja - święto flagi narodowej

Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej został ustanowiony uchwałą Sejmu w 2004 roku.

Biel na niej jest i czerwień.
Powiewa pięknie, gdy wiatr się zerwie.

Konstytucja 3 Maja

W tym roku mija 229 lat od jej uchwalenia

1791 - 2020

Król Stanisław August Poniatowski to jeden z autorów Konstytucji 3 Maja

Maria Otręba

Krzyżówka o historycznym haśle ;-)

Maria Otręba

29 kwietnia Międzynarodowy Dzień Tańca - tańce i stroje ludowe

Witajcie!

Dziś 29. kwietnia przypada Międzynarodowy Dzień Tańca. Pozostając w tematyce zbliżających się świąt narodowych proponuję ciekawą zabawę przy której nie tylko spędzicie miło czas, ale też dowiecie się jak wyglądają polskie tańce ludowe, czym się charakteryzują, jakie nazewnictwo i stroje są z nimi związane. Na koniec możecie sprawdzić swoją wiedzę w quizie - zachęcam do udziału w zabawie 😀
M. Kapica



Na dobry początek 5 tańców narodowych (które oczywiście wywodzą się z tańców ludowych).  Spróbujcie zgadnąć o jaki taniec chodzi kierując się podpowiedziami, swoje wyniki możecie później sprawdzić pod tym linkiem → https://view.genial.ly/5ea884ce72a1080d7cde60ec/interactive-image-tance-ludowe

1. Ten sam wyraz bez kłopotów
znaczy – taniec i samochód

2.  Ciasto mistrza Fryderyka,
smakuje niczym muzyka
i w wielkanocnym okresie
jest źródłem wielu uniesień

3. Do samogłoski dodaj zabawę,
w której wygrywa, kto w biegach ma wprawę.
Nad całością nie łam sobie długo głowy.
Jest to bowiem znany, nasz taniec ludowy.

4. Najwolniejszy z tańców narodowych - pochodzi z Kujaw.

5. U czapki pióro
i wiatr w sukmanie
co to za taniec?

Czas na pokaz tańca! Klikając w link poniżej otworzycie aplikację, która za pomocą krótkich filmików zaprezentuje wam jak wykonuje się poszczególne tańce. 

↓                                               ↓                                                          ↓

https://learningapps.org/7239260?fbclid=IwAR3SIhGTmqjLY3AyovByPnchiF-MSxfkBM9fvhgZ2VUlHJuACfSrATKn15I

 Na koniec zachęcam Was do odwiedzenia platformy edukacyjnej polalech.pl, na której znajdziecie szereg zabaw i gier (ubieranki, łamigłówki, układanki, zagadki) dotyczących tańców i strojów ludowych - bawcie się dobrze 😊

↓                                                    ↓                                                            ↓

https://polalech.pl/gry-edukacyjne.htm?fbclid=IwAR1TVa6lEWIcRs7dacxn1FFmsSlIFx8db0YB1lEml-Mqc6U-7AzySvhSDzA

Witajcie!

Słoneczna pogoda dopisuje nam już od wielu dni. Korzystajmy więc                 z niej jak najczęściej. Odpoczynek jest potrzeby do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Spacer, jazda na rowerze, ale także relaks         w ogrodzie wpływa korzystnie na nasze samopoczucie. 

Proponujemy dziś wykonanie zwierzątek lub roślin z kamieni.           

Z pewnością znajdziesz je w swoim ogrodzie. 

Oprócz kamieni potrzebne będą farby, pędzel i własna aktywność twórcza. 

Poniżej znajdziecie kilka interesujących kompozycji.

Kamyki mogą również posłużyć jako pionki do gry planszowej. 

Może stworzysz ją sam na kartce papieru?

Miłej zabawy :-))

Pozdrawiam 
P. Szymura

Teatr bez wychodzenia z domu - czyli oferta kulturalna dla dzieci

W okresie kwarantanny Teatr Lalki i Aktora Ateneum w Katowicach zachęca do korzystania ze swoich materiałów za pomocą Internetu!

Rodziny z dziećmi zaprasza do zapoznania się ze słuchowiskiem pt. „Diabeł Rokitka i Superbohaterowie”, które jest efektem pracy dzieci i artystów uczestniczących w projekcie pt. "Superbohaterowie". Warto również zapoznać się z samym projektem o tej samej nazwie.

Również wszystkie spektakle i wydarzenia towarzyszące w Teatrze Lalki i Aktora w Łomży zostały wstrzymane do odwołania. Nie oznacza to jednak ograniczenia dostępu do kultury i teatru, z którą można obcować również w domowym zaciszu. W teatralnym archiwum znajduje się wiele spektakli, między innymi: "Sklep z zabawkami" w adaptacji i reżyserii Jarosława Antoniuka oraz "Ubogi książę" w reżyserii Stanisława Ochmańskiego.

Paweł Wita

"Pocztówka z mojego regionu" - mały konkurs świetlicowy.

Witam Was,

W tym tygodniu przypadają święta majowe. Zachęcam starszych uczniów, a młodszych wraz z rodzicami do rozwiązania quizu o historii naszego kraju.
Poniżej link:
https://view.genial.ly/5ea29541075c7c0dc0f5b065/interactive-content-symbole-narodowe-polski



A wracając do naszego regionu ogłaszam mały konkurs świetlicowy:
"Pocztówka z mojego regionu" w wybranej technice rysunkowej, malarskiej lub grafice komputerowej stwórz pracę na której znajduje się charakterystyczny obiekt z naszego powiatu. Poniżej prezentacja, którą stworzyłam dla Was - można się zainspirować ;)
 https://view.genial.ly/5e9fea9160e2f20daa60e786/interactive-image-klasa-4-plastyka-pocztowka-z-regionu

Na koniec zachęcam do obejrzenia filmu "Poland - my place on Earth" ;)


https://www.youtube.com/watch?v=BPVfAArQhQQ

pozdrawiam
Anna Haka-Otręba

Przedłużenie zawieszenie zajęć

Zachęcamy do zapoznania się z linkiem -> Ministerstwo Edukacji

Egzaminy ósmoklasisty odbędą się w dniach 16-18 czerwca 2020r.
MEN planuje, że egzamin ósmoklasisty będzie mógł być sprawdzony do końca lipca.
Wtedy uczniowie będą mogli przekazywać świadectwa i zaświadczenia z wyników egzaminów do wybranych przez siebie szkół średnich.

Komunikat CKE

JESTEM EKO

Dzisiaj o oszczędzaniu wody.

Czy wiecie, że Polska ma jedne z najmniejszych zasobów wodnych w Europie?

Przeciętny Europejczyk ma do dyspozycji prawie trzy razy więcej wody pitnej na rok niż przeciętny Polak.

Prawda, że to robi wrażenie?! Zwłaszcza, gdy obserwujemy brak opadów deszczu w ostatnim czasie.

Zatem przyłącz się do akcji:

OSZCZĘDZAM WODĘ!!!

Jak oszczędzać wodę ?

1. Nie marnować jedzenia, do produkcji którego zużywamy potężne ilości wody
2. Unikać przedmiotów jednorazowego użytku
3. Premiować i promować technologie i produkty wodooszczędne
4. Dążyć do dłuższego „życia” rzeczy
5. Unikać „wodolejstwa”: zakręcać krany podczas mycia zębów, golenia, nie myć naczyń pod bieżącą wodą ale w misce (a tylko spłukiwać pod kranem),
6. Uszczelniać krany i spłuczki (czyścić lub wymieniać uszczelki) – przez nieszczelną uszczelką może nam uciec nawet 2.500 l wody rocznie!
7. Wybierać prysznic zamiast wanny pełnej wody
8. Łapać deszczówkę i używać jej np. do podlewania ogrodu czy mycia chodników
9. Nie podlewać roślin w południe
10. Reagować, gdy woda leje się w przestrzeni publicznej lub w budynkach instytucji publicznych – zakręcać krany, powiadamiać urząd gminy czy służby komunalne (np. wodociągowe), powiadamiać gospodarzy obiektu w którym np. są nieszczelne spłuczki lub krany w toaletach.

ŹRÓDŁO: http://www.naszaziemia.pl/

Maria Kubica

Propozycja zabawy ,,Słowo do słowa i opowieść gotowa’’.

Poniższe opowiadanie ,,Księżycowy sen’’ powstało w czasie zajęć świetlicowych. Nauczyciel zaproponował, aby dzieci stały się twórcami fantastycznej opowieści. Zaintrygowani uczniowie klas I – III wybrali w głosowaniu miejsce akcji. Najwięcej głosów zdobył Księżyc. Następnie ustalono, kto będzie głównym bohaterem. Wszystkim spodobała się podróż małego chłopczyka na Księżyc i spotkanie z księżycowymi dziećmi. Część uczniów wyrażała swoje twórcze pomysły za pomocą ustnych wypowiedzi, część – za pomocą rysunku. Wychowawczyni zebrała poszczególne pomysły w chronologiczną całość. W ten sposób powstało opowiadanie ,,Księżycowy sen’’.

Księżycowy sen

Mały Józio zamknął senne oczka. Leżał w swym miękkim, wygodnym łóżeczku. Mama na chwilę wyszła do kuchni, aby przygotować tacie kolację. Tata Józia miał bowiem lada chwila wrócić z pracy.

Chłopiec cierpliwie czekał na mamę, która obiecała mu dokończenie czytania niezwykle ciekawej opowieści. A że cichutko było w całym domu, wszechwładny sen zapanował nad małym Józiem.

Nie był to jednak taki sobie zwyczajny sen. Ten, który ogarnął Józia, zabrał go w niezwykłą podróż. Wsadził chłopca do ogromnego poduszkowca i zawiózł na księżyc.

W czasie lotu nasz podróżnik obserwował przez duże okna kabiny niebo. Ach co to był za piękny widok! Migoczące gwiazdy z ciekawością spoglądały na małego chłopca. Niektóre uśmiechały się do niego i machały na powitanie jasnożółtymi promykami. Inne życzliwie oświetlały drogę wiodącą na widniejący w oddali srebrny glob.

Józio był zachwycony. Rozglądał się w prawo, w lewo, spoglądał w górę, w dół, wyciągał w stronę gwiazd swoje małe rączki, jakby chciał chwycić w nie może gwiazdę, a może zebrać jak najwięcej gwiezdnego pyłu rozrzuconego po całym niebie. Myślał, że gdyby mu się udało przywieźć na Ziemię choćby jedną gwiazdkę, mama nie mogłaby już powiedzieć ,,a może gwiazdkę z nieba chcesz?’’ Było to jej powiedzenie, kiedy robili razem zakupy i Józio po prostu chciał zapominał, że towary trzeba kupować i nie można mieć wszystkiego, co się zapragnie.

Ale wróćmy do Józiowego snu. Wreszcie miękkie lądowanie na żółtym rogalu Księżyca. Och jak cudnie! Jaki wspaniały widok rozpościerał się przed chłopcem. Ze zdumienia nie mógł przez dłuższą chwilę ruszyć się z miejsca. Stanął w otwartych drzwiach poduszkowca i patrzył, i patrzył, i dziwił się, że z Ziemi ten Księżyc wygląda zupełnie inaczej.

Czy możecie sobie wyobrazić księżycowe , żółte domki, a wokół nich księżycowe drzewa i księżycowe kwiatki. Na Józia czekali księżycowi mieszkańcy księżycowej, niedużej wioski. Zaraz podbiegły do przybysza z Ziemi księżycowe dzieciaki. Wszystkie uśmiechnięte i wcale niezdziwione obecnością człowieka.

- Witaj Ziemianinie na Księżycu! – zawołał najśmielszy księżycowy chłopiec. – Jestem Robo, a to Kobo, Mima, Sima, Dizo, Frizo i Zema. Reszta naszej Paczki jest jeszcze w szkole albo w przedszkolu.

- A ty jak się zwiesz? – zapytała ośmielona Mima.

- Jestem Józio, mam 5 lat i chodzę do przedszkola, na Ziemi oczywiście.

- Józio, dziwne imię – stwierdziła Sima.

- Oj Sima, jemu nasze imiona też wydają się pewnie dziwne –stwierdził rzeczowo Frizo, wzorowy uczeń drugiej klasy w księżycowej szkole. - Tak to już jest, kiedy spotykają się różne cywilizacje – wyjaśniał niestrudzenie swojej koleżance.

- Słuchajcie! – przerwał koledze Kobo – lepiej pokażmy Józiowi naszą wioskę.

- Tak, tak, będzie super – krzyknęły zachwycone pomysłem dziewczynki.

Józio i nowi księżycowi znajomi popędzili w stronę wioski. Wszyscy byli tak życzliwi. Rodzice Mima zaprosili wszystkich na pyszny księżycowy deser, który przypominał w smaku ziemską owocową galaretkę z bitą śmietaną, kolor był tylko jednolity, czyli żółty.

Potem księżycowe dzieci pokazały Józiowi przedszkole, bo to go bardziej interesowało niż szkoła. Radość chłopca nie miała końca. Przedszkolne zabawki były wprost odlotowe: kręte, długie zjeżdżalnie, wysokie ścianki wspinaczkowe, wiszące mostki, baseny z kolorową, księżycową pianką, w której tak miękko można się zanurzyć, …..

- Ale frajda! – krzyczał zachwycony Józio – ale mi będą zazdrościć chłopaki z mojego przedszkola!

Zabawa trwała w najlepsze. Wtem chłopiec poczuł, ze ktoś natrętnie głaszcze go po ramieniu. Była to ręka mamy budzącej synka do przedszkola.

- Nie chcę, nie chcę – wołał Józio w półśnie. Nie chciał wcale się obudzić, przecież w księżycowym przedszkolu było tyle wspaniałych zabawek… A tu ta ręka, która nie zaprzestawała głaskania i do tego głos mamy docierający do chłopca przez sen.

- Józio! Co z tobą! – głośno i ze zniecierpliwieniem zawołała mama. Wreszcie Józio otworzył oczy. Zobaczył nad sobą pochylającą się mamę, która próbowała całkowicie rozbudzić syna. Zachęcała go do wstawania:

- Józio, dziś w przedszkolu macie teatrzyk. Zapomniałeś?

- Mamo, przerwałaś mi księżycowy sen – marudził chłopczyk – a taki był ciekawy.

- Och, na pewno jeszcze ci się przyśni, może dziś w nocy. A teraz jest ranek, trzeba wstać i się szykować, bo ominie cię na pewno wspaniałe przedstawienie - tłumaczyła coraz bardziej niecierpliwa mama.

- Dobrze, już dobrze – Józio powoli skierował małe kroczki do łazienki. – Żegnaj księżycowy śnie – powiedział cicho chłopczyk. – Może przyjdziesz do mnie i znów polecimy do moich nowych przyjaciół.

Maria Otręba

https://pl.pngtree.com

Plac zabaw dla lalek.

Dziś zapraszam Was do zabawy w projektowanie przestrzenne. Tematem mogą być place zabaw lub tory wyścigowe. Co jest nam potrzebne:

- kartony,

- nożyk do tapet,

- klej na gorąco lub inny,

- parę patyków znalezionych na podwórku (w moje pracy akurat były to złamane gałęzie orzecha),

- kawałek materiału,

- papier kolorowy,

- sznurek,

- kamyczki, 

- kapsle,

- wyobraźnia :)

Na początku przejdź się na spacer po własnym ogródku i poszukaj kamyczków, patyków itp.

Zgromadź powyższe materiały i stwórz projekt. Każdy projektant na początku zaczyna od rysunku. Zaprojektuj huśtawki, zjeżdżalnie, może być nawet basen :) Wszystko zależy od Ciebie i twojej wyobraźni. Następnie użyj kleju na gorąco (najlepiej pod opieką osoby dorosłej) i posklejaj poszczególne elementy według własnego pomysłu. Jeśli chcesz się pochwalić swoją pracą to prześlij proszę zdjęcia placu zabaw na adres: a.haka-otreba@zspczarkow.pl .

Poniżej  przykładowa praca.

pozdrawiam i życzę udanej zabawy,

A.Haka-Otręba

Piłka, słowo i koło

Wszyscy uczestnicy zabawy tworzą koło. W środku koła staje prowadzący zabawę i trzyma w ręku piłkę. Zadanie prowadzącego polega na tym, by bez ostrzeżenia rzucić piłkę wysoko do góry w kierunku któregokolwiek z uczestników i wymienić jednocześnie jakąś sylabę. Ten, do kogo piłka została posłana, powinien ją złapać i w tym samym momencie dokończyć słowo.

Na przykład rzucający mówi: mar..., a łapiący kończy ...chewka albo ...cepan.

Prowadzący będzie się starał wymyślać trudne sylaby początkowe, aby łapiący nie mógł w porę dokończyć słowa. Odpada ta osoba, która po złapaniu nie odpowie na zadaną sylabę. Wygrywa ten uczestnik, który najdłużej utrzyma się w kole.

https://www.tatento.pl

Na podłodze układamy koło z klocków (ok 30-40 cm średnicy). Zawodnik kładzie się na podłodze tak, by koło znajdowało się tuż nad jego głową. Ręce wyciągnięte ma wzdłuż ciała. Nogami chwyta piłkę i nie odrywając rąk od ziemi, stara się umieścić ją w kole, za głową. Zawody odbywają się na czas. Kto najsprawniej i najdokładniej wykona zadanie, wygrywa.

Zabawy zaczerpnięte zostały z książki: M Klimowa. Zabawy z moim dzieckiem. Warszawa 1986.

P.Wita

Przedstawienie teatralne ,,Koziołek Matołek w drodze do Pacanowa’’

- Hop hop, czy ktoś mnie słyszy?! Hop hop, o rany gdzie ja jestem! GPS -ie kochany, dlaczego milczysz? Dokąd mnie doprowadziłeś?? (koziołek zrezygnowany) Halo GPS - ie? Co się z tobą dzieje??? Niewdzięcznik.

[czworo dzieci bawi się na placu zabaw]

- Słyszeliście ten głos? Jakiś dziwny głos.

- Nooo, aż gęsiej skórki dostałam!

- A ja się nie boję, chodźcie przeszukamy teren! O! nawet nie trzeba szukać, spójrzcie tutaj! O! koza!

- Jakaś oryginalna ta koza!

- Dzieci!!!! Tutaj!!!

- Jak tutaj, tu nie Mars ani Wenus. Tu Czarków na planecie zwanej Ziemia. A ty kto jesteś. Bo niby koza, a mówi jak człowiek!?

- Koza, koza. Ale wymyśliłyście. Otóż ja jestem Koziołek Matołek z utworu Kornela Makuszyńskiego.

- AAAA, już kapujemy. Koziołek Matołek, który wędruje w poszukiwaniu Pacanowa – miejsca, w którym kozy kują.

- No widzę dzieci, że czytacie książeczki, super, to mi się podoba.

- Oczywiście Koziołku, my lubimy odwiedzać naszą szkolną bibliotekę, w której zawsze znajdziemy jakąś ciekawą książkę do przeczytania.

- Kochane dzieciaki, my tu sobie gadu – gadu, a ja nie wiem dokąd doprowadził mnie mój GPS.

- O Koziołku szacun, ty z duchem czasu podążasz w świecie przygód.

- I co z tego kochane dzieci, mimo tej wielkiej techniki nie dotarłem do mojego Pacanowa, tylko do Czarkowa.

- Zaczekaj Koziołku, poprosimy starsze dzieci o pomoc. Chodź, zapraszamy cię do szkoły, a właściwie i do szkoły i do przedszkola.

- Kochane z was dzieciaczki.

- Zaczekaj tu Matołku, zaraz coś zaradzimy.

- Jerzy, Aga, mamy problem. Ale chyba nam nie uwierzycie, może lepiej będzie, jak z nami pójdziecie.

- O rany, kozę do szkoły przyprowadziłyście! Pokręciło was!!!

- Wypraszam sobie takie określenia!

- Co to jest!!!!!

- Przestańcie krzyczeć i posłuchajcie. To jest Koziołek Matołek, ten z książek Kornela Makuszyńskiego. GP S doprowadził go do Czarkowa. Pewnie biedaczek zrobił jakiś błąd przy zaprogramowaniu. Ale to teraz nieistotne jest. Zawołaliśmy was, abyście wskazali Matołkowi właściwy kierunek, żeby wreszcie dotarł do tego Pacanowa.

- Ok. pomożemy, sorry Koziołku, że nie poznaliśmy cię, ale wiesz to z powodu tak szokującej niespodzianki. Jerzy, biegnij po laptopa.

- Dzieci, a co ciekawego macie tu w Czarkowie. W każdej miejscowości kryją się jakieś ciekawostki, tego jestem pewien. Ot choćby to malowidło na pobliskim budynku – mężczyzna w wannie.

- To jest herb Czarkowa upamiętniający, że w XIX wieku było przez krótki czas w Czarkowie uzdrowisko.

- O! To całkiem ciekawa historia.

- No wiesz Koziołku, historia naszej wsi sięga XIII wieku.

- To pewnie nazbierałoby się trochę historycznych opowieści.

- Rzeczywiście….

- Ale szkołę to chyba macie nową.

- Niezupełnie. Stara część budynku powstała w latach 30-tych XX wieku, uroczyście otworzono ją w 1936 roku. Natomiast część nowa z salą gimnastyczną powstała w drugiej połowie lat 90-tych XX wieku. A pierwsza szkoła w Czarkowie pojawiła się jeszcze w XIX wieku i mieściła się w jednej izbie.

- Opowiadajcie, to bardzo zajmujące jest.

- Każda miejscowość ma swoje centrum, czyli szkoła, sołectwo, kościół. Nasza wieś nie odbiega od tego wzorca. Ale ciekawostka jest taka, że tam, gdzie teraz znajduje się kościół, dawniej była karczma. Mieszkańcy naszej wsi musieli chodzić do kościoła ok. 5 km. Deszcz, śnieg, mróz – ciężko było.

- Sklepy też macie?

- Oczywiście. Spójrz na mapę Koziołku: piekarnia z pysznym pieczywem, kwiaciarnia, mięso i wędlinki,

sklepy ogólnospożywcze - jest ich kilka w różnych częściach miejscowości. Auto też w Czarkowie naprawisz, materiały budowlane i okna kupisz, bródkę u fryzjera przytniesz. Jeśli coś więcej potrzebujemy, jeździmy do pobliskiego miasta, które nazywa się Pszczyna.

- Pszczyna, Pszczyna, gdzieś już słyszałem tę nazwę.

- Być może Koziołku, być może. Pszczynę znają nie tylko mieszkańcy Górnego Śląska. Przyjeżdżają ją zwiedzać turyści z całej Polski. To piękne miasteczko o bogatej historii.

- Jak już trafię do Pacanowa i się tam zadomowię, na pewno tu jeszcze wrócę, bo bardzo zajmujące rzeczy opowiadacie. O nareszcie jesteście, a gdzie obiecana mapa?

- Tu, w komputerze kochany koziołku. Zaraz będziemy wiedzieć, w jakim kierunku powędrujesz do Pacanowa.

- Widzisz Matołku, tu jest Czarków, tu Pszczyna, a tuuu Pacanów, troszkę daleko, ale w porównaniu z trasą, jaką już pokonałeś, ta odległość nie jest duża.

- Skoro tak mówicie kochane dzieci, to wam wierzę.

- Oj Koziołku to będzie ok. 200, może 300 km. Będziesz szedł kilka dni.

- Nie martwcie się dzieci, wiecie ile ja kilometrów przemierzyłem!! Tysiące!!! A ile przygód przeżyłem, ho ho ho!!!!

- Wiemy, wiemy, czytaliśmy co nieco. Ale inaczej jest jak się samemu coś czyta, a inaczej jak bohater przygód sam o nich opowiada. Więc zanim nas opuścisz Matołku prosimy cię o ciekawą opowieść. Prosimy, prosimy! Nie odmawiaj nam.

- A i nie odmówię takiej sympatycznej gromadce.

- Hmmm niech się zastanowię… O czym by tu…..

- O już mam…. A więc posłuchajcie…..

- Dzieci kochane, gdzież ja nie byłem, dokąd nie jeździłem w poszukiwaniu mego ukochanego Pacanowa.

Ale też muszę się wam pochwalić, że moja sława zawędrowała do Afryki. I pewnego dnia, kiedy wygrzewałem się w słońcu, odpoczywając w Koziej Wólce po kolejnej wielkiej przygodzie, przyfrunął do mnie bocian z listem od afrykańskich zwierząt. Prosiły, abym je odwiedził, bo strasznie się nudzą, a moje niecodzienne pomysły umilą ich smutne życie. Cóż miałem robić, Pacanowa nie znalazłem, to do Afryki pojadę, a właściwie poleciałem, unoszony przez zaprzęg bocianów.

Dzieci kochane, warto było taki szmat drogi pokonać w nie najlepszych warunkach, chociaż nie powiem, bocianiska się starały. Zwierzaki przywitały mnie bardzo uroczyście. Sam krokodyl zaprosił mnie na swój grzbiet, abym odpoczął po podróży.

No cóż, powiedziałem A, trzeba było powiedzieć B, czyli opracować zwierzętom plan rozrywek. Na początek zorganizowałem mecz piłki nożnej. Wiecie, jaką piłką graliśmy! Nikt nie zgadnie! Bo to było wielkie jajo, które w końcu wylądowało na mej głowie i powstała wieeelka jajecznica. Słoń zlitował się nade mną, chwycił mnie za tylne łapy i zanurzył w pobliskiej sadzawce.

Następnie zabrałem się do przygotowania widowiska teatralnego o Jasiu i Małgosi.

- Dzieciaki znacie tę bajkę?

- Taaak.

- No, teraz wam powiem kto w przedstawieniu miał jaką rolę: Jasiem był słoń, Małgosią – żyrafa. Ale niestety sztuka nie wypaliła. Pod słoniem zarwała się scena zrobiona ze zbyt cienkich desek, żyrafa tak się zestresowała, że oskubała z liści pobliskie drzewo.

No to pomyślałem sobie – może karuzelę zwierzakom zrobię. Na wysokim słupie umieściłem fanty do zdobycia. Małpy nie zrozumiały o co chodzi, wszystkie naraz chciały wspiąć się na słupek. Moglibyście sobie wyobrazić jaki galimatias powstał.

Myślę sobie – pech, wielki pech. Ale ten pech nie będzie przecież długo trwał.

W czasie konkursu tańca zwierzęta pokłóciły się – ooo ciężka moja dola! A na koniec zostałem porwany przez Arabów, którzy chcieli mnie uczynić swoim szejkiem. Mało tego! Kiedy uciekałem, złapali mnie Murzyni, którzy chcieli zdobycz upiec na rożnie. Z pomocą pospieszyli biali ludzie, którzy wzięli mnie- koziołka za afrykański nieznany okaz. Dzięki nim trafiłem na europejski ląd.

- Super przygoda, zazdrościmy ci Koziołku takiego ciekawego życia.

- Może i ono ciekawe jest, ale nie mogę uwolnić się od myśli o Pacanowie i zobaczenia na własne oczy, jak wygląda podkucie kozy. Przyjemnie tu u was, ale muszę wyruszyć w dalszą drogę.

- Dziękujemy Koziołku za piękne opowieści. Ale rozumiemy, że tęsknisz za Pacanowem. Żegnaj więc i pamiętaj o nas.

- Na pewno nie zapomnę. Dziękuję za pomoc i serdeczne przyjęcie. Pa. Do zobaczenia.

Scenariusz

Maria Otręba

pl.pinterest.com

Dzień Ziemi w Ministerstwie Klimatu – warsztaty on-line

22 kwietnia obchodzimy Międzynarodowy Dzień Ziemi, którego celem jest zwrócenie uwagi na kwestie ochrony środowiska naturalnego, w tym promowanie zachowań proekologicznych. Wiodącym tematem tegorocznej 50. edycji tego święta będą działania na rzecz ochrony klimatu, w szczególności zaakcentowanie wyzwań związanych z zachodzącymi zmianami klimatycznymi.

W tym roku wspólnie z Bankiem Ochrony Środowiska oraz Fundacją BOŚ, a także przy wsparciu Ministerstwa Edukacji Narodowej i Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Ministerstwo Klimatu organizuje warsztaty on-line „Dzień Ziemi w Ministerstwie Klimatu”. Wydarzenie to zostało objęte Patronatem Honorowym Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy.

Do udziału w warsztatach on-line „Dzień Ziemi w Ministerstwie Klimatu” organizatorzy zapraszają uczniów klas 7-8 szkół podstawowych i uczniów szkół ponadpodstawowych. Warsztaty odbędą się w ramach ogólnopolskiego projektu edukacyjnego „Postaw na Słońce”, promującego odnawialne źródła energii.

Warsztaty on-line będą dostępne na żywo na stronie www.dzienziemiwmk.pl. Za pośrednictwem specjalnego czatu każdy z uczniów i nauczycieli będzie mógł zadać pytanie ministrowi Michałowi Kurtyce oraz uczestniczyć w wykładach zaproszonych ekspertów: „Zrozumieć globalne ocieplenie – mechanizm i konsekwencje” (dr Mariusz Gogól) i „OZE. Skąd mamy prąd?” (dr Tomasz Rożek). Wydarzenie zakończą warsztaty filmowe „Jak zwykłym telefonem komórkowym nakręcić profesjonalny film?” z Szymonem Chałupką (vlog „Filmujemy!”).

Jak wziąć udział w warsztatach?

22 kwietnia o godz. 11:40 kliknij w link www.dzienziemiwmk.pl. Na tej stronie znajdzie się też instrukcja, jak zalogować się do czatu, aby móc zadawać pytania.

Projekt edukacyjny „Postaw na Słońce” to inicjatywa Fundacji BOŚ. Składa się z dwóch konkursów: badawczego i filmowego. Ideą konkursu jest promowanie wiedzy na temat odnawialnych źródeł energii, zachęcanie młodzieży do podejmowania lokalnych aktywności na rzecz zwiększenia znajomości tej tematyki, jak również do angażowania się w działania na rzecz ochrony klimatu.

Od 2014 r. w pięciu zakończonych już edycjach projektu wzięło udział ponad 7 tys. uczniów. Więcej informacji o konkursie: www.postawnaslonce.pl

źródło: www.gov.pl

M. Kubica

22 kwietnia - Dzień Ziemi

Nasza planeta od lat wysyła nam ostrzegawcze sygnały, których dłużej nie możemy ignorować. Ustanowiony pięćdziesiąt lat temu Dzień Ziemi, przypomina o tym, że mamy tylko jedną planetę i każdy z nas musi troszczyć się o nią codziennie.

Zapraszamy chętnych uczniów klas młodszych na nietypową lekcję z okazji Dnia Ziemi.

Lekcja z okazji Dnia Ziemi

M. Kubica

Teatr cieni

Teatr cieni możesz wykonać wieczorem w swoim domu i co najważniejsze potrzebujesz do tego tylko swoich rąk i lampki nocnej. Przypomina trochę popularną grę "Kalambury". 

Poniżej znajdziesz propozycje do wykonania różnych zwierzątek - psa, kota, słonia, lecącego ptaka i wiele innych. 

A może Ty znasz jeszcze jakieś inne? 

Życzymy udanej zabawy z teatrem cieni. 
P. Szymura

Klocki LEGO - zabawa i komunikacja.

Prawie każdy z nas ma domu klocki LEGO. 

Służą one nie tylko do zabawy, ale również do ... porozumiewania się w drugim człowiekiem właśnie poprzez zabawę. 

Zadanie jest bardzo proste. 

Przygotujcie tyle zestawów takich samych klocków, ile osób będzie uczestniczyło w zabawie (najłatwiej po 2 osoby). Osoby siadają do siebie plecami. Jedna z nich składa budowlę z klocków (oczywiście druga osoba tego nie widzi) i musi w taki sposób komunikować się z drugą osobą, aby ta jak najdokładniej zbudowała taką samą, prostą konstrukcję w klocków LEGO. Po skończonej pracy zawodnicy odwracają się i porównują obydwie budowle. 

Z pewnością nie jest to łatwe zadanie ale zabawa jest wyśmienita. Spróbujcie sami!!

          P. Szymura

  

RADOSNYCH ŚWIĄT

Pełnych radości, nadziei i wesela Świąt 

Zmartwychwstania Pańskiego

oraz wiele zdrowia w tym trudnym czasie

życzą

Nauczyciele ze świetlicy ;-)

Zabawy różnorakie

Niemy detektyw

Uczestnicy zabawy siedzą w kręgu. Jedna osoba opuszcza na chwilę pokój. W tym czasie pozostali uzgadniają, kogo spośród obecnych będzie musiał odnaleźć detektyw, którego, po ustaleniu osoby poszukiwanej, przywołują. Detektyw wchodzi do środka koła i za pomocą gestów, nic nie mówiąc, zadaje pytania dowolnie wybranym uczestnikom zabawy. Na każde pytanie detektywa trzeba udzielić pełnej odpowiedzi również za pomocą gestów i postaw, a nie słów. Aby zabawy nie przedłużać, trzeba wcześniej ustalić, ile pytań może zadać detektyw. Gdy detektyw wskaże odpowiednią osobę lub wyczerpie limit pytań, wówczas następuje zmiana. Komu uda się przy najmniejszej ilości pytań rozszyfrować zagadkę, wygrywa.

Foto ze strony https://detektyw.com.pl

Czy trafisz?

Rysujemy kredą na podłodze kilka bezładnie rozrzuconych kół o średnicy ok 20 cm, 30 cm. Jednemu z zawodników zawiązujemy oczy i wręczamy mu klocki, pudełka od zapałek lub inne drobne przedmioty w ilości odpowiadającej narysowanym kołom. Zadanie polega na rozmieszczeniu przedmiotów w kołach. Zwycięzcą zostaje ten, komu uda się ustawić prawidłowo najwięcej przedmiotów w kołach.

Określ najdokładniej

Do przeprowadzenia tej zabawy potrzebne będą kartki papieru i ołówki. Pokazujemy dzieciom jakiś przedmiot, któremu one przyglądają się dokładnie przez określony czas np. przez minutę. Po czym chowamy go dokładnie, a dzieci mają wypisać wszystkie cechy tego przedmiotu. Zwycięzcą zostaje to dziecko, które wynotuje najwięcej określeń.

foto z speakin.pl

Zabawy zaczerpnięte zostały z książki: M Klimowa. Zabawy z moim dzieckiem. Warszawa 1986.

P.Wita

CIASTECZKA OWSIANE

BARDZO ZDROWE, BARDZO POŻYWNE, IDEALNE 

NA DRUGIE ŚNIADANIE DO SZKOŁY CZY W DOMU.

SKŁADNIKI

100 g mąki pszennej

50 g płatków owsianych

50 g mielonych migdałów (mogą być orzechy włoskie)

50 g mielonych orzechów laskowych

50 g brązowego cukru

110 g masła

50 g rodzynek

1 jajko

1 łyżeczka cukru waniliowego

1 łyżeczka proszku do pieczenia

WYKONANIE

Piekarnik rozgrzej do temperatury 190°C

W małym garnku rozgrzej masło. W misce wymieszaj wszystkie składniki suche: płatki owsiane, mąkę, mielone migdały, mielone orzechy, cukier, cukier waniliowy i proszek do pieczenia.

Do suchych składników wlej roztopione masło, wymieszaj i dodaj rozbełtane jajko. Całość ponownie wymieszaj. Na samym koniec do masy dodaj rodzynki. Blachę wyłóż papierem do pieczenia. Nakładaj łyżką porcje ciasta , spłaszcz je lekko. Wstaw blachę z ciasteczkami na 15 minut do piekarnika. Po upieczeniu ciasteczka będą miękkie, poczekaj aż wystygną.

SMACZNEGO

Wspólne pieczenie pozwala rozładować napięcie, poprawia koncentrację i doskonali zdolności manualne. Jest to okazja, by nauczyć dziecko wielu prostych czynności w kuchni a także umacniać więzi by budować nowe relacje.

J.Zywert